Media kłamią. Jest to fakt powszechnie uznany i przyjęty do kolektywnej wiadomości już przed kilkoma dekadami. Na co dzień jednak zapomina się o tym i funkcjonuje w błogim przekonaniu, że należy się do elitarnej grupy 0.0001% społeczeństwa, które nabywa i czyta książki. Albo wczoraj na Targach Książki w KRK zgromadziła się cala ta grupa albo z tym nabywaniem i czytelnictwem nie jest tak źle. Na Targach baaardzo dawno nie byłam i prędko się nie wybiorę - tak obiecywałam sobie stojąc na deszczu w kolejce po bilet oraz przeciskając się miedzy stoiskami. Fascynująca strategia układu stoisk sprawiła, ze kilkukrotnie doświadczyłam czegoś, co bardzo lubię w mieście, a czego bardzo nie lubię w innych okolicznościach - zgubienia. Labiryntowa struktura układu przestrzennego bardzo nośna jest jako metafora i bardzo malownicza, jednak mnie nieco obezwładniała. Zwłaszcza jak się okazało, że przyjaciółka całkiem nieświadomie ukradła książkę ze stoiska dziecięcego. Odnalezienie go w celu oddania ... no powiedzmy że zguby, zajęło nam długie i frustrujące kwadranse.
Głównym motorem mojej bytności na Targach była obecność J. Pilcha, którego darze niesłabnącym uwielbieniem. Specjalnie by drżąca ręka podać mu do podpisania ostatni przez niego wydany tom przeciskałam się przez złaknione literatury tłumy. Niestety ostatnie minuty przed kontaktem face-to-face były straszliwe, bo zorientowalam sie, ze J.P. poświecą każdemu fanowi kilka sekund rozmowy - istniało realne zagrożenie, że zapyta mnie czy mi się książka podobała. A nie podobała się wcale. Na szczęście nie musiałam się z moich preferencji zwierzać.
Z dobrych wiadomości: skończyłam doktorat. Musze jeszcze tylko napisać zakończenie. I tu pojawił się pewien problem. O co mi właściwie chodziło? Czy udało mi się dowieść tego, co miałam udowodnić? Pojęcia nie mam. Paraliż całkowity mnie ogarnia... Mam nadzieje, że mi się przypomni (bądź objawi) to niebawem. Przed Radą Wydziału za tydzień musi to nastąpić :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz